Stadsdichtersgilde
Dichters werken samen voor Veenendaal
De meest recente gedichten
Zomerdans
Zomerdans
Als de zon danst met de regen,
blote voeten op het stadsstrand,
de surfvijver met uitgeworpen hengel,
volle terrassen in het centrum.
Als de zon danst met de regen,
‘t Veen verlaten naar een warmer oord?
of blij met het overdekt zwemmen,
en een boek van de bibliotheek.
Bouwdorp of bijbelweek,
buurtbarbecue onder de partytent,
misschien met geheven glas,
en een zonnesteek.
Als de zon danst met de regen,
en de regenboog mag schijnen,
krijgt uw zomer vast alle kleur,
die het nodig heeft.
Wilco van Doorn
Stadsdichtersgilde Veenendaal
Liefde is.
Liefde is.
Als de liefde
liefde is
mag mijn hand dan in de jouwe?
Mag mijn hand in die van hem of haar,
van hen of wie
ik maar wil houden
Mag ik in het openbaar
mijn arm om diens schouder slaan
Een kus op zijn lippen – zomaar spontaan –
Een aai door haar
haar dat straalt zoals
haar ogen
als ze stiekem naar mij kijken
Als de liefde
liefde is
waarom kijken ze dan stiekem?
Waarom wordt er dan gefluisterd – net te hard –
en niet geluisterd, maar geroepen over hokjes
de norm en het normaal
Maar als de liefde
liefde is
wat is dan eigenlijk normaal?
Wat is normaler dan het houden
van een lach, een heel klein kuiltje in een wang
Van ’s ochtends samen wakker worden, van
’s avonds voor de spiegel staan en daar
jezelf omarmen omdat
jíj bent wie je bent
Als de liefde
liefde is
zijn wij dan niet allemaal
gewoon zoals we zijn?
Gewoon mens in alle kleuren
van een vlag
die wappert voor een wereld
zonder grenzen
aan dat wat liefde is
Want als de liefde
liefde is
dan ben jij, net zoals ik,
een mens
om van te houden
Om open, bloot, schaamteloos, groot,
luid en zacht, verschrikkelijk pracht-
ig om van te houden
Want mens, wat ben je mooi
Zo mooi als de
liefde is
met mijn hand
in de jouwe.
Sanne Heymann
Geschreven voor en voorgedragen tijdens Pride Veenendaal op 22 juni 2024
Theater
Theater
Ik ga naar het theater en neem mee:
Mijzelf, een goed bedoelde mening,
Ik koop ter plekke wel wat zouts of zoets,
Misschien een extreem hoge hoed
Om degene achter mij te plagen.
Nee, laten we het daar maar niet op wagen.
Gelach, getraan,
De eenvoud van het spel spreekt het meervoud aan.
Verder veel blablabla en muziek, ik knik mijn hoofd,
Stoot mijn buurman aan;
Ik zit op het puntje van mijn stoel, helemaal vooraan.
Ik durf het haast niet te denken, maar:
Wat moet een publiek zonder een
Theatraal bestaan?
Willemijn Reijmes-Hannessen
Op Park Klassiek
Op Park Klassiek
Er is een park in Veenendaal,
daar kan het werk’lijk allemaal
Het parkje ligt er stralend bij,
dankzij een stoere werkersrei*
En een traditie is geboren:
door hier klassiek te laten horen.
Ik was hier afgelopen week
en terwijl ik in de rondte keek
sprak ik even met de beesten
(niet allemaal, maar wel de meeste)
en vroeg ze toen naar hun optiek
over het park en het ‘Klassiek’.
Een pissebed onder een zerk,
druk bezig met verteringswerk,
is met de werkgroep niet zo blij.
Dit is wat hij tegen mij zei:
‘Toen ‘t opruimen nog werd vergeten,
was er voor mij veel meer te vreten.’
Een duif die op een boomtak zit,
poept steeds weer alle zerken wit.
Is al het schoonmaakwerk gedaan,
laat hij zijn darminhoud weer gaan
en zegt daarop, niet echt beleefd,
dat hij er duivenschijt aan heeft.
Een eekhoorn op een hoge tak
bekijkt de boel op zijn gemak.
Op nootjes is die pluimstaart dol,
maar ééns per jaar dan schiet hij vol
en hij vertelt ons onverdroten:
‘Ik houd ook veel van zuiv’re noten.’
Een zanglijster aan ’t Kostverloren
Laat normaal zijn zang graag horen
Hij maakt de prachtigste muziek
Maar houdt ook veel van Park Klassiek:
‘Ik zing toch werkelijk niet gek
maar bij klassiek houd ik mijn … snavel!’
Een naaktslak trok een slijm’rig spoor
en sprak: ‘Ik ga er maar vandoor.
Wij slakken zijn de laatste tijd
gezakt in populariteit.
Is straks het feest achter de rug,
dan kruip ik langzaam weer terug.’
Een dichter, geboren aan ’t Verlaat
is onderhand wel uitgepraat.
Ik prijs nog één keer alle mensen
die vrijwillig voldoen aan alle wensen
van ’t hier aanwezige publiek.
Wat mij betreft volgt nu muziek.
Mats Beek
*rei = een groep of kring van personen of wezens
Stadsdichtersgilde
Het KunstPlatform regelt voor de Gemeente Veenendaal de coördinatie van de verkiezing van de Veenendaalse stadsdichter. De stadsdichter heeft de taak om op verzoek of op eigen initiatief gedichten te schrijven met Veenendaal en Veenendaalse actuele lokale gebeurtenissen als inspiratiebron. De stadsdichter is een promotor van poëzie in het algemeen en van Veenendaal in het bijzonder. De stadsdichter publiceert ook regelmatig gedichten in de lokale media. Elke drie jaar wordt er een nieuwe verkiezing uitgeschreven. Bij het afscheid van een stadsdichter verschijnt er een gedichtenbundel met de belangrijkste gedichten. Bovendien hangt er van elke voormalige stadsdichter een gedicht aan een muur in het centrum van Veenendaal. Zie verder de informatie op de website van de stadsdichters. Met ingang van april 2022 is er een collectief van vier dichters die deze taak uitvoeren, v.l.n.r. Samira Senghini, Wilco van Doorn, Mats Beek en Daphne Kalff. Inmiddels heeft Samira zich teruggetrokken vanwege drukke andere werkzaamheden.