Stadsdichter

de kogel is nu door de kerk
het gat wordt gapend
daar is geen woord Frans bij
de sloopkogel wacht nog op een vergunning
maar voor mijn woongenot
lijkt het contract verlopen
nu diverse woonwensen
chaotisch door mijn hoofd tollen
 

ik slenter over de informatiemarkt
mooie vergezichten
goede bedoelingen
en oprecht begrip
liggen hier voor het oprapen
 

ik kijk vooral
of er tussen alle intenties
nog wat zekerheid in de uitverkoop is
dat zit helaas nog niet in het assortiment
september
dit najaar
over anders volgend jaar
 

dus blijf ik wachten op de definitiviteit
van wat voor mijn gevoel
allang besloten had kunnen zijn
had moeten zijn
duidelijkheid duurt altijd veel te lang
en hopelijk blijf ik
in dit slopende proces
zelf overeind staan

Derk Postma is uw stadsdichter. Hij woont in het Franse Gat en krijgt daar persoonlijk te maken met de stadsvernieuwing in dit gebied, waar de voorgaande zaterdag een informatiemarkt over was.

ik woon in de ingekaderde structuur van de stad
waar speelse ritmes van drukte en haast
krampachtig zoeken naar hun eigen weg
voortdurend strijdend om voorrang
 

een kleurrijk spel vol karakter
de diversiteit maakt kijken tot een lust
maar soms ook tot een last
als zien en horen eindeloos voelt
 

dus fiets ik vaak een uurtje
door het platteland
vol wei en wol
het wuiven in de wind
de zon en schaduw
 

onbegrensd maar veilig
zien en enkel horen
luisteren en leven voelen
aan het begin van een nieuwe dag
 

Derk liet zich dit keer inspireren door het Binnenveld.

voor wie voor mij gestreden hebben
geloofden in onze vrijheid
terwijl hun ketens knelden
en vochten tot het bittere eind

mensen aan wie wij
5,6,7 en 8 mei danken
in 1945 en vele jaren daarna
tot op de dag van vandaag

dankbaar

voor de stemmen van hen
die al jaren verhalen vertellen
om levend te houden
wat zomaar kan vergaan

en voor hen die nog steeds
de barricades beklimmen
om te strijden tegen onrecht
dat onze vrijheid beperkt

bedankt

Derk schreef dit gedicht ter gelegenheid van 5 mei

vorige week voelde ik me meer winter dan lente
 

lente is een tijd van nieuw begin
de terugkeer van kleuren, geuren en geluiden
die je al bijna vergeten was
fris, fruitig en vrolijk
 

maar het mooie weer
was nog slechts een enkele zwaluw
de stille week
was nauwelijks stiller dan alle andere weken
de politiek
leek onze toekomst totaal vergeten
en herkauwde eindeloos over de vraag
wie, wat, wanneer, tegen wie, vergeten was
 

vlak voor het paasweekend
moest ik nog snel een boodschap doen
fietsend door de Jan Steenlaan
zag ik de bomen staan
ze stonden in bloei
hun Robijn witte kleur maakte de hele straat
een beetje helderder
en ik kreeg zowaar weer hoop
 

Derk liet zich deze week inspireren door de prachtige witte bloesem in de Jan Steenlaan