Glanzend bord
Scherven zijn niets meer dan gestuiter uit het verleden,
luider klinkt het, meer verstaanbaar dan
ooit;
kan gouden lijm jou redden of:
val je op de grond, ben jij de vis
aan de hengel,
de takken waaraan gehangen wordt.
Het diepe, daar waar je
schuin wordt afgesneden,
in water gekneed, misschien afgestompt,
totdat je glimt als nooit tevoren.
Adem happend, glanzend wit, met bloemen zacht.
Veerkracht
bestaat zolang jij af en toe
te kort komt.
Willemijn Reijmes-Hannessen
Dit gedicht is geschreven ter gelegenheid van de afsluiting van Beeldend Veenendaal 2024.
