Veel ijsend
Veel ijsend
De bloesemblaadjes dwarrelen
als sneeuwvlokjes door de straten;
de zon tuurt door haar rolluiken
en laat zich zo nu en dan
gaan
we gauw het zand opzoeken? De schelpen
horen fluisteren? Dag dutten, strand tussen je oren
horen; wegsmelten als ijsjes? Want
De zon snelt weg,
smeert ‘m.
Dit gedicht is op woensdag 15 mei 2024 gepubliceerd in De Rijnpost.
Willemijn Reijmes-Hannessen
Vuurverlangen
Vuurverlangen
Kijk uit, kijk
uit de toren
en zie:
Hier brandt
verlangen
van
hoog laaien-
de vlammen
in een vuur-
zee van groen
waar vleermuizen huizen
en vogels al fluitend
hun nesten bouwen
waar kinderen spelend
verhalen delen van
slangen die hier ooit
echt, ja echt?
Blus mij niet
Maar wakker
mij aan
en sus me
met de gedachte
dat alles
altijd opnieuw
uit as zal herrijzen.
Sanne Heymann
Glanzend bord
Glanzend bord
Scherven zijn niets meer dan gestuiter uit het verleden,
luider klinkt het, meer verstaanbaar dan
ooit;
kan gouden lijm jou redden of:
val je op de grond, ben jij de vis
aan de hengel,
de takken waaraan gehangen wordt.
Het diepe, daar waar je
schuin wordt afgesneden,
in water gekneed, misschien afgestompt,
totdat je glimt als nooit tevoren.
Adem happend, glanzend wit, met bloemen zacht.
Veerkracht
bestaat zolang jij af en toe
te kort komt.
Willemijn Reijmes-Hannessen
Dit gedicht is geschreven ter gelegenheid van de afsluiting van Beeldend Veenendaal 2024.
Dichter bij een winnaar
Dichter bij een winnaar
Links in thema, rechts vrij werk,
kies een foto, 2D en een beeld.
Vervolgens een expositie van diverse scholen,
en ook daar een winnaar; zo u wilt.
Linksaf, gebroken, barsten, bloemen,
een veer die het ‘zijn’ meer waarde geeft,
tegenover een verweerde vrouw
het gezicht van zij die het leven gezien heeft.
Na een hoofd in ketenen,
pijn die achter ons ligt,
sta ik oog in oog met een bizon,
en bedenk mij: men wenst ook nog een gedicht
Gaat het over een nijlpaard,
een glimlach van de vorstin,
de stad Londen, een meisje uit china,
of schrijf ik de avond op Texel er in?
En zij die het leven als uitdaging zien?
of het leven juist als een hard gelag,
waar een qr-code wenkt,
omdat je daarvoor doneren mag.
Het is niet te doen om een keuze te maken,
tussen vlammen, gebrokenheid,
tussen leed en liefde,
nostalgie of een goede tijd.
Het is onmogelijk om te stellen,
wie het beste is van allemaal,
het komt te dicht bij mijn gevoel,
ver weg van een universele taal
Langs de uitdaging van het leven,
het spel, de droom, loop ik door,
ik staar nog een keer naar het blaadje,
en geef een niet-persé-voorkeur door
En twijfel of ik het wil afgeven,
maar zeg dat ik een keuze heb gemaakt.
Beeldend Veenendaal kent wat mij betreft geen winnaar,
maar heeft met al zijn deelnemers
dit gedicht misschien wel veel te lang gemaakt.
Wilco van Doorn
Dit gedicht is geschreven ter gelegenheid van de afsluiting van Beeldend Veenendaal 2024.
Puberteit
Puberteit
Tussen de studieboeken op tafel
En de cola zonder prik
Vind ik flarden thuis
Weggewaaid door de wind van mijn puberteit
Tussen het geschreeuw
En goede bedoelingen die niet aankomen
Vind ik flarden thuis
Wat het ooit was, is niet meer
Ze begrijpen mij niet
En toch wil ik hier zijn
Als het even zwaar wordt
Omdat ik het allemaal zelf moet doen
De flarden raap ik op
Voeg ik samen
Plak ik aan elkaar
En ooit wordt het weer thuis
De warmte en liefde
Het warme bord eten
De filmavond
Het spelletje
De autorit
De fietstocht
De vakantie
Het lekkere broodje
De knuffels
Hoe was het op school vandaag
De tranen, het troosten
En als ik alles bij elkaar heb gepast,
En alles weer klopt
Vlieg ik uit
Wilco van Doorn
Voorgedragen op 19 april 2024 ter gelegenheid van uitreiking gedichtenwedstrijd
onder middelbare scholieren.
Wat is poëzie toch mooi
Het was een heerlijke avond bij het Cultureel Café op 21 februari. Er werden nieuwe stadsdichters gekozen die het Stadsdichtersgilde Veenendaal weer compleet zou maken. Het was dan ook volle bak in The Circle aan de Tuinstraat.
Nadat de genomineerden hun gedichten hadden voorgedragen. Ieder mocht twee gedichten voordragen: één over Veenendaal en één met een vrij onderwerp, ging de spanning toch wel stijgen. De jury trok zich terug en verscheen uiteindelijk om de verlossende woorden uit te spreken.
Sanne Heymann en Willemijn Reijmes-Hannessen werden de uiteindelijke winnaars. Het was wel een nek aan nek race. Harry van der Schot en Sanne Oudshoorn, die net buiten de prijzen vielen, hadden zich ook van hun beste kant laten zien. Uit alle gedichten bleek wel hoe zeer de dichters het naar hun zin hebben in het Veense.
De winnaars sloten zich aan bij het Stadsdichtersgilde, die verder nog bestaat uit Mats Beek en Wilco van Doorn.
Er is ook afscheid genomen van Daphne Kalff. Zij verlaat het Gilde, maar blijft nog wel actief bij de commissie Gedichten Op Muren. Mats Beek benoemde haar tot “Moer” van het Gilde, waarmee hij zijn grote waardering uitsprak voor haar bijdrage in de afgelopen jaren.
Er zal een gedicht van Daphne binnenkort op een muur in het centrum van Veenendaal worden geplaatst. Waarop Daphne reageerde dat ze dan toch een beetje wereldberoemd zal zijn in Veenendaal.
Op de avond werd de muziek met prettig in het gehoor liggende ballads verzorgd door Willem Meijering en Angela van der Sluis. De winnende gedichten kan je lezen op de site van het Stadsdichtersgilde