De Brouwerspoort

In het hart van Veenendaal
stroomt een nieuw verhaal

Een droom die vol van visie
kolkend startte met ambitie
Van woningen en pleinen,
van horeca, cultuur

Van groter durven denken
dan het dorp dat je ooit kende

Dan het dorp waar diep vanbinnen
al iets klopte van een stad
al iets klopte van een centrum

van een poort
naar een nieuwe start.

~

En zo begon de transformatie
van kale grond naar nieuwe stromen

Van slopen en behouden
passend in een masterplan

Waarbij de blauwdruk zich als water
steeds weer vormde aan het later
Aan de plannen die nog niet
in beton gegoten staan

Want wat zijn straten, gevels, stenen
zonder mensen, zonder leven
Zonder een goede kijk te hebben
op wat ergens kan ontstaan

Op de behoeftes en de wensen
van al die verschillende mensen
Van gezinnen, ondernemers,
van hier, ver weg, dichtbij

Om te werken, om te wonen,
om hier steeds weer thuis te komen
In een binnenstad die bruist
van leven en plezier

Want, het zijn niet slechts de gebouwen
maar de verhalen hier gebrouwen
en die samen aan de poort
van een nieuwe

toekomst
staan.

~

De poort naar een stad
vol cultuur en van beleving

De poort naar een stad
met lichtjes langs de gracht

De poort naar een stad
vol winkelen en wonen

De poort naar een stad
met je voeten in het zand

De poort naar een stad
vol levendige pleinen

De poort naar een stad
met nieuwe architectuur

De poort naar een stad
vol stedelijke allure

De poort naar een stad
met het dorp als goede buur

~

Want ook al is in 20 jaar
onherkenbaar veel veranderd

In het hart van deze stad
kolkt nog steeds het warme bad

Waar mensen elkaar groeten,
elkaar zien, elkaar ontmoeten

Als vissen in het water
langs de kades van de gracht

~

En nu de hekken eindelijk weg zijn
en al het bouwverkeer gesmoord
hoor dan het stromen van het water

hoor de hartslag van de

Brouwerspoort.

Sanne Heymann
Geschreven ter gelegenheid van Opening Brouwerspoort – 12 september 2025

Duizend draden
15 jaar Cultuurfabriek

In het hart van Veenendaal
staat een gebouw
van duizend draden

Sterk gemetseld, zacht geweven

Zoals een warme wollen trui
die van generatie op
generatie wordt

doorgegeven

~

Waar heden en verleden
in een patroon
verbonden wordt

Waar losse steken
samen
als een boek vol met verhalen

die vertellen over de spinners
die hier leefden, deelden,
waren.

~

En altijd zullen zijn.

~

Want zoals eens de machines stampten
tussen draad en stoom en
dromen

Klopt hier het hart
van Veenendaal

Vindt hier het verhaal
van Veenendaal

al 15 jaar

een thuis.

Sanne Heymann
Geschreven ter gelegenheid van 15 jaar De Cultuurfabriek

Zo zoemt de zomer

Hé, ga je mee

ijsjes eten, zomersproeten,
schelpen en verkoeling
zoeken

pootje baden, hondjes aaien,
zwemmen en dan piere-
waaien

zandkastelen, blijven plakken,
samen zon in zee zien
zakken

De zomer zoemt
snel als een mug
            Zo vlieg je heen
Zo kom je terug

Sanne Heymann
Stadsdichtersgilde Veenendaal
De Rijnpost, woensdag 20 augustus

Vrijheid

Misschien voel ik mij
het meeste vrij
als ik
verdwijn

tussen de regels
van een boek

Waar geen dag of tijd
bestaat, maar ik
mij verlies in een
verhaal

en andere werelden
weet te vinden

Zonder paspoort, grens
of lijn, kan ik overal
en alles zijn

maar kan ik
boven alles
vrij

zijn
zoals ik ben.

Sanne Heymann
Stadsdichtersgilde Veenendaal
Geschreven voor in de maand mei in De Cultuurfabriek

Park klassiek 2025

Oude stemmen herleven,
daar waar oud, oud is gebleven,
als de tonen ons zodra omgeven,
van harp of chitaronne.

Klanken die klonken,
in voorbijgegane dagen,
toen zij, hier begraven,
het leven nog niet zagen.

Vergeet het verkeer, hoor enkel paard en wagen,

en beeld u in dat de poorten sluiten,
wat buiten is, buiten,
geen zorgen, geen vragen.
Even weg van het hier.

Laat de muziek uw adem ontnemen,
en wegvoeren in klanken van fluweel,
wordt u vooral stil,
en voelt u zich één,
en heel even alleen,
gesloten ogen,
het hoofd gebogen
omdat het ons voedt,
en je soms moet geloven,

dat de wereld ook even stil kan staan.
of tegen de tijd in kan gaan.

En zij hier begraven,
kunnen dat beamen.
Al siert het u, hen er niet naar te vragen,
zij zijn zo moe van al hun dagen.

Tussen het groen van vandaag,
en de drukte van morgen,
rest hen en u vanavond
een zalving
van warme klanken.

Wilco van Doorn
Stadsdichtersgilde Veenendaal